از اون روزی که مردم دنیا ورزش رو شناختند تا امروزی که ورزش شده است حرف اول همه سرگرمی بشر و اینکه ورزش بعنوان اصلی ترین مفهوم برای اشتراک فرهنگ ها و محلی شده است برای بیان حرفاهای ناشنیدنی ، زمان زیادی نیاز نداشت.

اما در بین همه ورزش ها ،  اختلاف اهمیت فوتبال و زمین سبز ، با دیگر زمینه های ورزشی ، به میزان اختلاف آسمان است و زمین . از میزان سرمایه گذاری سالانه گرفته تا میزان صرف وقت انسانها برای دیدن و بازی کردن این ورزش بسیار بیشتر از ورزش های رتبه های بعد است .

اما هدف حقیر از نگارش این مقاله فوتبال و آنالیز جام نیست ! (جهت شفاف سازی برای خوانندگان معزز)

نمی شود خرده گرفت براین آمار 2.5 میلیاردی تماشگر بازی اول این جام ، چراکه در همین مملکت خودمان یا اصلا همین خوابگاه دانشگاه (جهت حفظ آبرو نتوان گفت نامش) استقبال از بازی های جام و پیگیری اخبار مربوطه در صدر اخبار مورد توجه یک انسان فرهیخته (فرهیخته نما) قرار گرفته است ، حال در جامعه ای جهانی با جمعیتی 8 میلیاردی این عدد چندان غریب نیست.

اما شما وقتی بتوانید ذهن 2.5 میلیارد را بعنوان تماشاگر و جمعیتی در حدود 4 میلیارد را غیر مستقیم درگیر کنید که اشخاص حاضر شوند به خاطر اهمیت این جام سایر امور را متناسب با این پدیده تنظیم کند ، کارمند ساعت خواب خود ، دانشجو ساعت مطالعه ، فروشندگان نیز تهیه ملزومات دیدن یک بازی زیبا را با خانواده و یا دوستان فراهم کنند ؛ همه و همه به نوعی خود را درگیر کرده اند .

حال چگونه می توان این فرصت استثنایی را برای دور نگه داشتن اذهان مردم جهان از وقایعی که مورد تنفر جهانیان است ، به راحتی از دست داد .

چه فرصتی برای دور نگه داشتن ذهن مردن از تجاوز به سوریه بهتر از المپیک لندن ؛ یا اینکه جام جهانی آفریقای جنوبی بهتر باشد برای گمراه کردن رسانه ها از حادثه ی تجاوز به غزه و اکنون هم باز جام جهانی  شد و جنگی هم آغاز .

المپیک 1948 = اعلام موجودیت اسرائیل

جام جهانی 1982 = حمله رژیم صهیونیستی به لبنان

جام ملت های اروپا 1992 = قتل عام مردم بوسنی توسط اروپا

جام جهانی 2006 =جنگ 33 رژیم صهیونیستی علیه لبنان

المپیک 2008 = حمله روسیه به گرجستان-رژیم صهیونیستی و بازهم غزه

جام جهانی2010 = محاصره غزه و حمله به کاروان آزادی

المپیک 2012 = جنگ سوریه

جام جهانی 2014 = حمله داعش

دیگر این مسئله اینقدر تگراری شده است که می توان پیش بینی کرد که در سال 2018  کجا باید بجنگیم و بجنگانیم .

اما از همه اینها اگر بگذریم ، الان ما هستیم و بحث تجاوز . شاید بتوان تحمل کرد تجاوز به قبر صحابه پیامبر ، اما دیگر چگونه توانیم آرام کنیم درد تعدی به سامرا را ، هتک حرمت به کربلا و نجف را .

و در انتها جمله ای که میتوان گفت این است که دوستان بصیر باشید تا سرگرممان نکنند که آفت جماعتی انقلابی خواب است ، خواب .

 

تصویر و اطلاعات ماخوذه از سایت رجانیوز گرفته شده است.