حجت الاسلام علی انصاری می‌گوید:

امام خمینی (رحمة الله علیه )در یکی از روزهای آخر عمرشان می‌خواستند بخوابند به من گفتند: اگر خوابیدم، اول وقت نماز بیدارم کن.

گفتم: چشم

دیدم اول وقت شد ... حیفم آمد که ایشان را صدا بزنم، عمل جراحی، سُرم به دست، گفتم صدایشان نزنم.

چند دقیقه‌ای از اذان گذشت و امام چشم‌هایشان را باز کردند و گفتند. وقت نماز شده ؟

گفتم : بله

امام فرمودند: چرا صدایم نزدی؟؟؟؟؟

گفتم: ده دقیقه بیشتر از وقت نگذشته است فرمودند مگر به شما نگفتم بیدارم کنید .

ایشان فرزندشان را صدا زدند که: احمد بیا و فرمودند: ناراحتم ...

از اول عمر تا حال، نمازم را اول وقت خواندم چرا الان که پایم لب گور است ده دقیقه تاخیر  افتاد؟