آیت الله بهجت (ره):
از ما، عمل چندانی نخواسته اند!
مهم تر از عمل کردن، "عمل نکردن" است!
تقوا یعنی "عمل گناه را مرتکب نشدن!
همه میپرسند چه کار کنیم؟
من میگویم: بگویید چه کار نکنیم؟
و پاسخ اینست:
گــــــــنــــــــــــاه نــــکــنــیــد.
شاه کلید اصلی رابطه با خدا " گــنــاه نــکــردن " است.
با اینکه جانباز جبگ بودم نتونستم پسرم رو خوب تربیت کنم
کم کم نمازش رو هم ترک کرده بود!
هر وقت بهش میگفتم:چرا اینجوری میکنی ؟
میگفت: شما نسلت با من فرق میکنه ما رو درک نمیکنی!!
گفتم:حداقل به احترام من جانباز برا حفظ آبروی پدرت این کارا رو نکن!!
توجه ای نمیکرد!!
هر کاری کردم نشد
عصبانی رقتم سر قبر شهید زین الدین شروع کردم گریه کردن
بهش گفتم:
ببین آقا مهدی تو فرمانده ی من بودی من به فرمان تو اومدم جبهه همون موقعی که میتونستم پیش پسرم باشم، همون موقعی که متونستم تربیتش کنم تا اینجوری نشه
ببین آقا مهدی اگه درستش کردی که بازم نوکرتم اگه نه که میرم همه جا جار میزنم که همه ی این چیزایی که میگید بی خود بوده!!
اون شب دیدم نصف شب چراغ اتاق پسرم روشن شد
رفتم پشت در دیدم صدایی نمیاد
برگشتم
شب دوم هم همینطور
شب سوم طاقت نیاورد رفتم تو دیدم داره نماز شب میخونه
تموم که شد گفتم پسرم چی شده که؟!!
گفت:
بابا هیچی نپرس فقط بدون کار خودت رو کردی!!
این شبا شهید زین الدین من و برا نماز شب بیدار میکنه!!
من پشت شهید زین الدین نماز میخونم!!
حالا هی باز بگین شهدا زنده نیستن .....
بعضی اوقات یادم می رود که روزی نفسی که فرو رفت
دیگر بر نخواهد آمد و خواهم مرد یادم میرود که مراقب اعمالم باشم
چون شاید دیگر فردایی برایم نیاید باید بیشتر مراقب باشم
خدایم کمکم کن
اگر اراده کنی که خودت را حفظ بکنی
پروردگار هم هنگام ارتکاب گناهان ، برای تو ایجاد مانع می کند
« مرحوم آیت الله حق شناس (ره) »
فردی از سول خدا (ص)سوال کردند که در روز قیامت حسابرسی با چه کسی است؟
پیامبر (ص)پاسخ دادند:خدا.
فرد گفت خیالم راحت شد.زیرا کریم هر گاه قدرت پیدا کند عفو کند.
نمی دونم علتش چی میتونه باشه ، ولی اون وقتی این حدیث رو می خونم خیلی امیدوار میشم ، اون وقتی که حسابی غم این دنیای فانی به آدم فشار میاره و از خدات میخوای که یه راهی ، چاره ای پیش روت بذاره .
نمیدنم ولی وقتی که غم پاره شدن بند کفش بشه کفاره گناهان ، غم فراق مهدی دیگه چی میتونه اجرش باشه....
السلام علیک یا اباصالح المهدی (عج)
ﯾﻮﻧﺲ اﺑﻦ ﯾﻌﻘﻮب از اﻣﺎم ﺻﺎدق ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم ﻧﻘﻞ ﮐﺮدﻩاﺳﺖ: درﺧﺼﻮص ﻣﻮﻣﻨﺎن، ﻫﺮ ﺑﺪﻧﯽ ﮐﻪ ﭼﻬﻞروز آﺳﯿﺒﯽ ﺑﻪ آن وارد ﻧﺸﻮد، ﻣﻠﻌﻮن اﺳﺖ و دور از رﺣﻤﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ.
ﮔﻔﺘﻢ: واﻗﻌﺎ ﻣﻠﻌﻮن اﺳﺖ؟
ﻓﺮﻣﻮدند: ﺑﻠﻪ.
ﮔﻔﺘﻢ: واﻗﻌﺎ؟
ﺑﺎز ﻓﺮﻣﻮدند: ﺑﻠﻪ.
ﭘﺲ ﭼﻮن اﻣﺎم ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﻣﻄﻠﺐ ﺑﺮای ﻣﻦ را ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﮐﺮدند،
ﻓﺮﻣﻮدند: ای ﯾﻮﻧﺲ! از ﺟﻤﻠﻪ ی ﺑﻼ و آﺳﯿﺐ ﺑﻪ ﺑﺪن ﻫﻤﯿﻦ ﺧﺮاش ﭘﻮﺳﺖ و ﺿﺮﺑﻪ ﺧﻮردن و ﻟﻐﺰﯾﺪن و ﯾﮏ ﺳﺨﺘﯽ و ﺧﻄﺎ ﮐﺮدن و ﭘﺎرﻩ ﺷﺪن ﺑﻨﺪ ﮐﻔﺶ و ﭼﺸﻢ درد و ﻣﺎﻧﻨﺪاﯾﻨﻬﺎ اﺳﺖ، ﻧﻪ ﻟﺰوﻣﺎ ﻣﺼﯿﺒﺖﻫﺎی ﺑﺰرگ.
ﻣﻮﻣﻦ ﻧﺰد ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎﻓﻀﯿﻠﺖﺗﺮ و ﮔﺮاﻣﯽﺗﺮ از آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﮕﺬارد ﭼﻬﻞ روز ﺑﺮ او ﺑﮕﺬرد و ﮔﻨﺎﻫﺎن او را ﭘﺎک ﻧﻨﻤﺎﯾﺪ؛ وﻟﻮ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻏﻢ ﭘﻨﻬﺎن در دلی ، ﮐﻪ او ﻧﻔﻬﻤﺪ اﯾﻦ ﻏﻢ از ﮐﺠﺎ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ﺑﻪ ﺧﺪا ﻗﺴﻢ، وﻗﺘﯽ ﯾﮑﯽ از ﺷﻤﺎ ﺳﮑﻪﻫﺎی درﻫﻢ را در ﮐﻒ دﺳﺖ وزن ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﻘﺼﺎن آن ﺷﺪﻩ و ﻏﺼﻪدار ﻣﯽﺷﻮد، ﺳﭙﺲ دوﺑﺎرﻩ وزن ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ وزﻧﺶ درﺳﺖ ﺑﻮدﻩ، ﻫﻤﯿﻦ ﻏﺼﻪ ﮐﻮﺗﺎﻩ و ﮔﺬرا...ﻣﻮﺟﺐ آﻣﺮزش ﺑﺮﺧﯽ از ﮔﻨﺎﻫﺎن اوﺳﺖ.
اﻟﻮﺳﺎﺋﻞ: 11 / 518
