هیچکس نیست که راهی کربلا نباشد،
مگر نه این است که کربلا قیامت است و ما راهیان قیامت!!!
ترس ما از مرگ،
همان فاصله ماست تا کربلا
و فاصله ی ما از کربلا همان دوری ما از شهادت است!!!
اگر کربلا میروی، دلت را ببر و اگر باز میگردی، نیاور!!!!
قال الحسین فی یوم العاشورا
هل من ناصر ینصرنی ...
ته صف بودم. به من آب نرسید.
بغل دستی‌ام لیوان آب را داد دستم. گفت: من زیاد تشنه نیستم. نصفش را تو بخور
فرداش شوخی شوخی به بچه‌ها گفتم از فلانی یاد بگیرید؛...
دیروز نصف لیوانش را به من داد.
یکی گفت: لیوان‌ها همه‌اش نصفه بود. . . .
در راه ِ رسیدن به تو، گیرم که بمیرم
اصلاً به تو افتاده مسیرم، که بمیرم
یا چشم بپوش از من و از خویش برانم
یا تنگ در آغوش بگیرم، که بمیرم
این جامِ ترک خورده چه جای نگرانی ست
من ساخته از خاک ِ کویرم ، که بمیرم
خاموش مکن آتش ِ افروخته ام را
بگذار بمیرم که بمیرم که بمیرم...
بنا به نظر یکی از مخاطبین شاعر این غزل ، آقای فاضل نظری هستند.
داشتیم از فاو برمی‌گشتیم سمت خودمان، که قایق خراب شد.
قایق دوم ایستاد که ما قایقمان را به آن ببندیم.
یکدفعه هواپیماهای عراقی آمدند.
همه شروع کردند به داد زدن و یا مهدی و یا حسین گفتن.
چند نفر هم پریدند توی آب، یک نفر ولی می‌خندید.
سرش داد زدم که الان چه وقت خندیدن است. گفت:
خوب اگر قرار است شهید بشوم چرا با عز و جز و ناراحتی؟!
شانزده سالش بیشتر نبود.
متولد می شویم تا بمیریم. پس وقتی خبر کوچ مرا شنیدید، عکس العملتان آن چنان باشد که خبر تولدم را سالها پیش برایتان گفتند.
سنگ نوشته شهید 19 ساله مهدی خاتمی
برای رد شدن از سیم خاردار باید یک نفر روی سیم خاردار میخوابید تا بقیه از روش رد بشن
داوطلب زیاد بود قرعه انداختند افتاد بنام یک جوان همه اعتراض کردند الا یک پیرمرد!
گفت چکار دارید بنامش افتاده دیگه عجب پیرمرد سنگدلی!
دوباره قرعه انداختند بازم افتاد بنام همون جوان
جوان بدون درنگ خودش رو انداخت روی سیم خاردار در دلها غوغائی شد!
بچه ها گریان و با اکراه شروع کردند به رد شدن از روی بدن جوان همه رفتند الا پیرمرد!
گفتند بیا!
گفت: نه شما برید من باید بدن پسرم رو ببرم برای مادرش. مادرش منتظره!
مرد ِ انگلیسی گفت : شمـا غیر واقع بینانـه عمل میکنیـد !
اینطـور جلو بروید تحـریم می شویـد .. !
شهیـد بهشتـی گفت :
«انقـلاب ِ ما انقـلاب ِ آرمـان هاست نه تسلـیم به واقعیـت ها !
همـان نان و پنیـر برایمـان کافیسـت» !
صادق به آقامرتضی گفت:
باب شهادت هم دیگر بسته شد
جنگ تمام شده بود
ولی آوینــی جواب داد:
این‌طور نیست، "شهـــادت یک لباس تک سایز است"
هر وقت و هر زمان اندازه‌ات را به لبــاس شهادت رساندی
هر جا که باشی با شهـــادت از دنیــــــا میروی
صادق گنجی را چندماه بعد وهابیون توی لاهور تـرور کردند
رایزن فرهنگی ایران بود
یک سال بعد هم آقامرتضی رفت
آنها خودشان را اندازه ی لباس شهــادت کرده بودند !
